- Fietstochtjes in de kou – die keer dat het vroor aan de grond en ik bijna op mijn bakkes ging niet meegeteld – én bij daglicht, want met dit heldere weer blijft het heerlijk lang licht.
- Zoveel zonlicht! Februari is alvast een betere maand dan het donkere januari. Hoeveel keer heb ik ’s middags al het gordijn moeten sluiten omdat het zonlicht recht op mijn ogen mikte? Hoeveel keer door de stad gewandeld met mijn snoet in de zon? En op mijn terras gezeten, weliswaar in een dekentje gewikkeld, lezend?
- Ons mama die op het fantastische idee komt om die avond pannenkoeken te bakken “want het is vetten dinsdag hé”, en ons dan maar allemaal uitnodigt. En ze waren lekker…
- Op een maandag na ’t werk naar mijn grootouders fietsen, daar binnen stappen en meteen een bord tomatensoep mét balletjes voorgeschoteld krijgen. Ik doe dat te weinig, eigenlijk. O ja en ik kreeg ook nog twee plantjes die oma had gestekt van haar collectie! Ik denk dat mijn groene vingers erfelijk zijn…
- Ik werd stilletjesaan ongedurig van de weekends stilzitten. Ik denk dat het door de vitamine D-supplementen is dat ik terug wat meer energie heb, terwijl mijn lijf niet altijd mee wil want ik heb nog steeds insomnia-periodes (en in februari een redelijk heftige ook). Maar hey, terug fut hebben om vers te koken en niet constant in de zetel te hangen is méér dan welkom.
- Meer bewegen! Voor het eerst in anderhalve maand nog eens gaan lopen, de berg op. En dat ging goed! (Een paar dagen later kwam ik van rondje twee terug met rugpijn. Dus de schoenen maar weer opgeborgen en een afspraak bij de kinesist gemaakt.) Doordeweeks probeer ik mijn 10.000 stappen te halen door tijdens mijn lunchpauze door de stad te wandelen zodat ik met een fris hoofd weer achter mijn bureau kan gaan zitten. Beweging is de basis van een gezonde levensstijl.
* mijn plantjes, natuurlijk * een half dagje in het geweldige Antwerpen * de rode enkellaarsjes van mijn dromen vinden * al 11 boeken gelezen * de eerste paaseitjes (die prompt smolten toen het 25° werd op kantoor) * mijn laatste glaasje champagne voor Tournée Minérale * genieten van een rustige winter * een ongelooflijk geweldig goed boek gelezen: Augustus *
* de eerste tekenen van de naderende lente: krokusjes in de Kruidtuin * tijd doorbrengen met mijn familie en met de schoonfamilie * een tripje naar Lissabon plannen, zo tussen de soep en de patatten (en daarmee is mijn verlof voor 2018 op) * eindelijk gaan eten met het lief voor zijn verjaardag bij zijn favoriet restaurant * een postje schrijven over één van de zwaarste en indrukwekkendste Alpenwandelingen die ik ooit maakte, aaah memories * w i n t e r *
Wat maakte jou blij?
Februari is inderdaad al een heel zonnige maand geweest… eindelijk wat meer licht in huis! De kou daarentegen… pfff, daar moet ik echt aan wennen, is ook niks voor mij, ik heb het liever warmer.
Wat maakt me blij… te weten dat de verhuis dichterbij komt
Nog efkes op de tanden bijten, genieten van de warmte IN huis en ’t zonnetje, en voor je ’t weet is het lente!
Kleine zegeningen, zo belangrijk om even bij stil te staan. Doe mij ook maar het zonnetje, de pannenkoeken op vastenavond, het dagelijkse wandeldoel en de zonen die morgen allemaal tegelijk komen eten.
Ja, meer licht, daar word ik ook blij van! En van plantjes, dat ook. Vorig weekend ben ik nieuwe (grotere) bloempotten gaan kopen om mijn plantjes te verpotten, en ‘k heb mij ferm moeten inhouden om geen nieuwe plantjes te kopen…
Oei ja daar zou ik ook moeite mee hebben! In maart staat hier ook de jaarlijkse verpotsessie op de planning en dat gaat dit jaar voor het eerst héél veel werk zijn want vorig jaar rond deze tijd had ik maar vijf kamerplanten ofzo
Heerlijke puntjes! Ik zou je voorbeeld met die middagwandelingetjes beter volgen; ’t is de laatste tijd zo druk dat ik amper daglicht zie, dus net nu is het belangrijker dan ooit…
En hoera voor pannenkoeken en tomatensoep met balletjes bij familie! En voor paaseitjes, mmm
Ja, ook het weer. Wat is het toch prachtig. Blauwe luchten en kou. Ik wandel me suf. En geniet.
Die zon doet zo’n deugd hé en dat de dagen langer worden natuurlijk ook.
Het is duidelijk dat de lente keihard aan je tenen zit te kriebelen! De dagen worden gelukkig al langer. En onze paaseitjes zitten al in de valies om in Canada uit te strooien . Jippie, nog een maandje!
Dat maandje gaat snel voorbij zijn
Heerlijk, he, die zon! Ik zweer ook bij mijnwandeling tijdens de middagpauze, daardoor heb ik veel minder last van een namiddagdip en geraak ik gemakkelijker aan mijn stappen! Mmm, paaseitjes, die moet ik ook nog eens kopen.
Dat heb ik nu ook gemerkt, dus ik ga echt mijn best doen om van die middagwandelingen een gewoonte te maken!